57. "Spróbujmy jeszcze raz" Abbi Glines

"Kochasz mężczyznę.

Jednak wszystkie znaki na niebie i ziemi mówią, że nie powinniście być razem.

Tajemnica, którą skrywał od lat nie miała ujrzeć światła dziennego.

Gdy Blair mu zaufała, okazało się, że całe jej życie było kłamstwem.

Mimo to nadal jest zakochana w Rushu. Ze wzajemnością.

Jednak sekrety z przeszłości nie pozwalają jej zapomnieć, jak bardzo ją zranił.

Dziewczyna ze złamanym sercem wraca w rodzinne strony, by zacząć od nowa.

Pewnego dnia jedna wiadomość przewraca jej życie do góry nogami.

Co zrobić, gdy osoba, której nie możesz ufać, jest tą, której zaufania potrzebujesz najbardziej?

Kłamiesz, unikasz prawdy i modlisz się, by twoje sekrety nigdy nie wyszły na jaw.

Lecz nie przestajesz kochać…"

"Spróbujmy jeszcze raz" to drugi tom serii autorstwa Abbi Glines. Blaire wyjechała z miasta, aby uciec od Rusha i jego rodziny, która ponownie ją zraniła. Pomimo miłości, którą darzy chłopaka, nie jest w stanie mu zaufać i dalej z nim być. Znów musi być silna i zająć się sobą. Chociaż dziewczyna ma wrażenia kompletnego osamotnienia, przyjaciele z Rosemary nie zapominają o niej i ściągają ją z powrotem, aby pomóc jej przejść trudny okres i stanąć na nogi.

Podobnie jak w przypadku pierwszej części, tą książkę również pochłonęłam w bardzo szybkim czasie. Glines posiada bardzo lekki, prosty styl, który ułatwia czytanie. Jest to zdecydowanie powieść napisana w sposób, który nie wymaga zbyt wiele skupienia od czytelnika, nie jest on skomplikowany czy nasycony metaforami.

Wcześniejszy tom porównałam do “Pięćdziesięciu twarzy Greya”. Tym razem znów mogłabym odnaleźć kilka podobieństw, może nawet nie do samego Greya, a ogólnie do powieści miłosnych, erotycznych. Chodzi między innymi o słabość bohaterki do przedstawiciela płci przeciwnej. Chociaż ich znajomość trwała krótko, Blaire zdążyła się zakochać i jakby całkowicie uzależnić od Rusha. Przy nim zaczynała robić się głupiutką, słabą dziewczynką, podczas gdy wcześniej potrafiła opiekować się ciężko chorą matką, okazywać siłę po śmierci siostry, odejściu ojca czy zdradzie chłopaka. Wydaje mi się, że osoba z takim doświadczeniem i nazywana przez wszystkich silną, niezależną kobietą, nie powinna tak łatwo przyzwyczajać się i podporządkowywać swojego życia innym. Trzeba jednak przyznać, iż tym razem główny bohater zdawał sobie sprawę z płytkości ich relacji, z faktu, że tak naprawdę łączył ich tylko seks. Postanowił nawet to zmienić, co moim zdaniem korzystnie wpływa na fabułę.

Innym pozytywnym aspektem jest przyjaźń, która została ukazana na stronach tej powieści. Bethy była lojalna wobec Blaire, broniła jej przed nieprzyjemnościami ze strony rodziny Rusha bądź samego chłopaka, troszczyła się o nią w trakcie problemów ze zdrowiem i rozśmieszała w chwilach smutku. Woods również objął ją troską, pomimo iż nie mógł liczyć z jej strony na większe uczucie.


W tym miejscu nadchodzi czas na najśmieszniejszą sprawę - chociaż książka jest pisana prostym językiem, można znaleźć w niej podobieństwa do popularnych ostatnimi czasy romansów z nutką erotyczną, a bohaterowie czasem mnie denerwowali swoją postawą, była to naprawdę wciągająca lektura, której dalszy ciąg chcę koniecznie poznać. Wzbudzała we mnie sporo emocji, ponieważ przeżywałam zachowanie postaci, ich problemy i rozterki. Bawiłam się razem z nimi w chwilach radości. Nie potrafię chyba wyjaśnić fenomenu tej powieści. Nie jest to historia najwyższych lotów, ale spędza się z nią czas przyjemnie, umila wieczór, pozwala na relaks i odprężenia, właśnie przez swoją prostotę i lekkość. Jestem ciekawa zakończenia, które Abbi Glines dla nas szykuje. W głowie mam już swoją własną wersję i nie mogę się doczekać momentu, w którym sprawdzę czy pokrywa się ona z wizją autorki.