"Zbrodnie bez ciał" Diana Brzezińska, Andrzej Gawliński

Panuje powszechne przekonanie, że kiedy nie ma ciała, to nie ma zbrodni. Myślą tak zarówno przestępcy, jak i osoby zupełnie niezwiązane z działalnością kryminalną, czytające jedynie wiadomości w gazecie. Diana Brzezińska, prawniczka i mediatorka sądowa, autorka znanych kryminałów oraz Andrzej Gawliński, kryminalistyk, suicydolog, dyrektor Centrum Kryminalistyki i Medycyny Sądowej, podjęli się współpracy przy książce „Zbrodnie bez ciał”. Pokazują nam w niej jak prowadzone są śledztwa, w których sprawcy udało się skutecznie schować zwłoki, a mimo to został skazany prawomocnym wyrokiem.

„Wspólnie przeczytali dziesiątki tomów akt i zapoznali się z setkami zeznań świadków w najgłośniejszych polskich sprawach o morderstwo, w których wyrok zapadł, mimo że nie odnaleziono ciała ofiary. Pytali o szczegóły dochodzeń specjalistów medycyny sądowej, psychologów, kryminologów, śledczych. Wskazali luki, błędy, pominięte fakty. A nawet rozmawiali ze skazanym za zbrodnię. Szukali odpowiedzi tam, gdzie nadal jest wiele pytań.

Jak pracują śledczy, kiedy brakuje najważniejszego śladu zbrodni?
Jakie eksperymenty i metody zbierania dowodów są przez nich wykorzystywane?
Czy naprawdę nie da się popełnić zbrodni doskonałej?

Ta książka zbliża do prawdy, którą niemal doskonale udało się ukryć.”

(https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4972646/zbrodnie-bez-cial)

„Zbrodnie bez ciał” to książka, która została napisana przez autorów, którzy doskonale orientują się w temacie. Są wykształceni, mają doświadczenie i pojęcie o czym piszą. Nie ma tutaj zbędnego lania wody, są konkrety, fakty oraz przydatna wiedza, która pomaga w zrozumieniu tematu. Całość nie jest jednak napisana suchym, naukowym językiem. Przedstawili zagadnienie w prosty sposób, przystępny dla laika. Połknęłam sporą część książki naraz, ponieważ tak dobrze mi się ją czytało.

Na wstępie autorzy wyjaśnili ważne pojęcia, wskazali różnice między dowodem a poszlaką. Pokazali jak wygląda typowy proces poszlakowy, jakie mogą wyniknąć problemy w prowadzeniu dochodzenia, w którym nie odnaleziono ciała. Był to dobry wstęp do późniejszej części, w której przedstawiają kilka spraw z Polski, gdzie doszło do skazania mordercy. Są to przypadki, które rozegrały się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat, opisywane w gazetach lub w telewizji.

Podczas lektury mogłam powoli analizować przytoczone historie. Miałam pogląd na to kim byli ich bohaterowie, jak doszło do tragicznych wypadków, co działo po morderstwie i jak zakończył się proces. Wszystko było opisywane w czytelny sposób, autorzy wypełnili każdą możliwą lukę, na ile tylko udało im się dotrzeć do dowodów, zeznać i materiałów sądowych. Oczywiście są pewne informacje, których wciąż brakuje – jednak nie zna ich nikt, poza sprawcą. W książce znajdują się kalendaria spraw, rozmowy z ekspertami, a także opinie autorów, którzy – co warto pamiętać – znają się na omawianym temacie. Podjęli próbę rozmowy ze skazanym, jednak ten odmówił.

„Zbrodnie bez ciał” to zdecydowanie pozycja warta uwagi, zwłaszcza dla osób zainteresowanych kryminalistyką. Może po nią spokojnie sięgnąć czytelnik, który dopiero zaczyna swoją przygodę z true crime, nie zna terminologii. Brzezińska i Gawliński podeszli do swojej pracy z pełnym profesjonalizmem, przedstawili w rzetelny sposób autentyczne śledztwa, przekazali swoją wiedzę. Czekam na kolejną książkę tego duetu, czuję się usatysfakcjonowana i chętnie dowiem się więcej, jeżeli chodzi o kryminalistykę oraz polski wymiar sprawiedliwości. 

Wyd. Otwarte; str. 334, sierpień 2021

  Recenzja znajduje się również na:

Lubimy czytać || Empik || Bonito || Świat Książki